Zou het dan nu eindelijk lukken op SAN MOERENBURG?

Vandaag was het dan eindelijk weer zover. Voor de meeste jongens de 4e poging in 2 seizoenen om kampioen te worden. De eerste drie keer helaas net niet gelukt.
De leiding had de jongens opgedragen om allemaal op tijd in het mandje te liggen, maar of het de ouders zou lukken om hun kroost ook daadwerkelijk tijdig op één te krijgen, we hadden er zo onze twijfel over. Daarom waren we dan ook heel blij dat de wedstrijdsecretaris van Were Di had besloten om ons pas om 11.30 uur te laten starten (bedankt Harry J)

De laatste wedstrijd van de najaarscompetitie 2014, 1e klasse F12, stond op het programma met als tegenstander vandaag NOAD F1. De eerste wedstrijd hadden we daar, uiterst moeizaam, met  1-3 gewonnen. Maar we waren er niet gerust op, niet voor niets staat NOAD voor Nooit Opgeven Altijd Doorgaan !!! Zigo stond 3 verliespunten achter ons, dus een gelijkspel volstond, maar we weten allemaal hoe gevaarlijk het is om op een gelijkspel te spelen.

Afgesproken vandaag om er vanaf de eerste minuut vol in te gaan. NOAD overal op het veld afjagen, druk zetten op de bal, driehoekjes, opkomende backs, hoge balcirculatie, bewegen zonder bal echt alle clichés kwamen aan bod.
Ook de ouders hadden er weer alles aan gedaan. Donderdag stond de drank al kraag, de Jumbo leeggekocht en spandoeken gemaakt. Opa´s en Oma´s, broers, zussen, vrienden en vriendinnen en wildvreemden  opgetrommeld om maar bij deze unieke gebeurtenis aanwezig te zijn. Het kon en mocht nu toch echt niet meer fout gaan.

We konden dan ook niet wachten totdat de scheidsrechter voor het begin zou fluiten. Vandaag begonnen we met Savier in de goal (ondanks een ongelukje en enkele hechtingen op vrijdag wilde ook Savier deze wedstrijd niet laten schieten, klasse Savier !!!). Achterin begonnen we met Yannick en Sem v. D. Op het middenveld Merlijn, Levi en aanvoerder Bart en in de spits Tim. Dit betekende dat we ook een hele sterke bank hadden met Sem v. L, Alec en Milan.
Meteen vanaf het eerste fluitsignaal gingen we er vol tegen aan, links en rechts bespeurden we toch wat spanning en het spel ging dan ook op en neer. Langzaamaan werden we sterker, maar het duurde toch tot de 7e minuut voordat Tim met een splijtende pass Levi vond. Deze haalde vernietigend uit. 1-0 voor de zwart-witte tijgers. NOAD was er toch een beetje van ondersteboven en een foutje van de keeper van NOAD werd koelbloedig afgestraft door onze goaltjesdief Bart. 2-0 dus.
En ook de 3-0 liet niet lang op zich wachten, Tim kreeg de bal op 10 meter van de goal en had een gigantische knal in gedachten. Waar niemand, dus ook de keeper van NOAD geen rekening mee had gehouden was dat Tim toch besloot de bal met buitenkant voet te schieten en de bal hobbelde dan ook in de andere hoek over de doellijn.
Yannick bestookte met rushes van achteruit de verdediging van NOAD. Sem v. D. en Sem v. L. waren het slot op de deur. Zij zorgden ervoor de spaarzame tegenaanvallen van NOAD onschadelijk werden gemaakt. Ook onze middenvelders zorgden ervoor dat NOAD de moed in de schoenen zonk. Alec had continue druk op de bal, Bart was ongrijpbaar en Milan kapte en draaide dat het lieve lust was.
Levi was onze motor op het middenveld en Merlijn en Tim continue dreigend met hun afstandsschoten.
Hierna verslapten we enigszins, we dachten we er waren en lieten we het een beetje lopen. De druk op de bal werd wat minder en zo kon NOAD dan ook de 3-1 binnentikken.

In de rust hebben we weer even de puntjes op de i gezet.

De 2e helft hebben we als een echt team gespeeld. Alec voor Savier in de goal, waarbij ze elkaar moeiteloos vervingen. Alec als een tijger in de goal en Savier knokkend op het middenveld.
Iedereen heeft zich helemaal leeg geknokt en ze hebben dan ook niets aan het toeval overgelaten.

Corners is dit jaar toch echt een specialiteit van onze jongens geworden en met o.a. Milan en Merlijn hebben we 2 jongens de steevast voor heel veel gevaar voor het doel zorgen. De 4-1 was dan ook weer een geweldige corner van Merlijn die direct bij de 2e paal binnenviel. De keeper van NOAD kon er alleen maar naar kijken (maar aankomen niet !!). Milan was er als de kippen bij om de 5-1 van afstand binnen te schieten. De 6-1 was een cadeautje van NOAD en bij de 7-1 was het wederom Bart (??) die het laatste tikje gaf. De 7-2 van NOAD was er een voor de statistieken.

Het publiek kon niet wachten op het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter en toen het dan eindelijk zover was klonk er een oorverdovend kabaal vanaf de kant (bedankt Cindy ….) De (kinder)champagne kon eindelijk ontkurkt worden en de leiders mochten hier ook van meegenieten.
Het werd een heel mooi feestje op het veld, de ouders als ware persfotografen achter de jongens aan, en het KAMPIOENEN, KAMPIOENEN klonk luid over het veld. Een geweldig feestje met dank aan Were Di volgde. De huldiging met medailles door Joost van Zutven en uiteraard de frietjes, snack en frisdrank zorgden voor uitgelaten sfeer.

Jongens nogmaals gefeliciteerd !!!!!!!!!

Were Di bedankt.